Μυϊκές κράμπες: Τι είναι και τι πρέπει να κάνετε όταν εμφανιστούν
Στόχος
|
Οι κράμπες είναι αρκετά συχνές στα γήπεδα ποδοσφαίρου και επηρεάζουν τόσο τους επαγγελματίες όσο και τους ερασιτέχνες παίκτες: γιατί συμβαίνουν και πώς μπορείτε να τις αντιμετωπίσετε; |
Οι κράμπες μπορεί να συμβαίνουν αρκετά συχνά στα γήπεδα ποδοσφαίρου και επηρεάζουν τόσο τους καλά προπονημένους πρωταθλητές όσο και τους ερασιτέχνες παίκτες σε κακή φυσική κατάσταση. Παρά το γεγονός ότι δεν αποτελούν σοβαρή πάθηση, μπορεί να είναι πολύ επώδυνες και να περιορίσουν (για μικρό χρονικό διάστημα) έναν ποδοσφαιριστή που επηρεάζεται από αυτές. Οι μύες που πλήττονται συχνότερα από κράμπες είναι οι γάμπες, πιθανώς λόγω της υψηλής δραστηριότητάς τους σε κάθε στιγμή του αγώνα.
Η κράμπα είναι μια οξεία, ακούσια και επώδυνη μυϊκή συστολή. Συχνά συνδέεται με τη σωματική δραστηριότητα, αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστεί σποραδικά κατά τη διάρκεια της νύχτας. Σε αυτή τη δεύτερη περίπτωση οι κράμπες δεν σχετίζονται με τη σωματική άσκηση, οπότε το συγκεκριμένο είδος δεν θα εξεταστεί εδώ.
ΓΙΑΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΚΡΑΜΠΕΣ
Η πιο ειλικρινής απάντηση είναι ότι δεν ξέρουμε ακριβώς γιατί. Μια αρκετά στέρεη θεωρία αναφέρει ότι οι κράμπες εμφανίζονται όταν υπάρχει προσωρινή νευρική αδυναμία αναστολής της μυϊκής συστολής. Αυτή η θεωρία, αν και αναπόδεικτη, είναι πιο πιθανό να είναι αληθινή από άλλες τέσσερις θεωρίες που προσδιορίζουν ως κύρια αιτία των κράμπες τους περιβαλλοντικούς παράγοντες (θερμοκρασία), τη συγκέντρωση αλάτων και ηλεκτρολυτών στο πλάσμα και την αφυδάτωση.
Υπάρχουν ορισμένες μελέτες σε αθλητές Ironman που αποδεικνύουν ότι οι τιμές ορισμένων χημικών στοιχείων στο πλάσμα δεν συσχετίζονται με τις κράμπες. Παράγοντες κινδύνου είναι η ταχύτητα τρεξίματος και προηγούμενα επεισόδια κράμπας.
Ακόμη και με αβέβαιη αιτιολογία, είναι λογικό να πιστεύουμε ότι οι κράμπες που σχετίζονται με τη σωματική άσκηση προκαλούνται από μια προσωρινή και αναστρέψιμη νευρομυϊκή ανισορροπία.
Υπάρχουν ορισμένες μελέτες σε αθλητές Ironman που αποδεικνύουν ότι οι τιμές ορισμένων χημικών στοιχείων στο πλάσμα δεν συσχετίζονται με τις κράμπες. Παράγοντες κινδύνου είναι η ταχύτητα τρεξίματος και προηγούμενα επεισόδια κράμπας.
Ακόμη και με αβέβαιη αιτιολογία, είναι λογικό να πιστεύουμε ότι οι κράμπες που σχετίζονται με τη σωματική άσκηση προκαλούνται από μια προσωρινή και αναστρέψιμη νευρομυϊκή ανισορροπία.
ΠΩΣ ΕΚΔΗΛΩΝΟΝΤΑΙΈνας έμπειρος παίκτης γνωρίζει καλά την αίσθηση της κράμπας. Είναι ένα συνηθισμένο γεγονός που συμβαίνει ξαφνικά και επηρεάζει ολόκληρη την ομάδα μυών, η οποία γίνεται σκληρή, βαριά, επώδυνη.
Οι κράμπες εμφανίζονται συχνά και στα δύο άκρα και επηρεάζουν κυρίως τους μυς της γάμπας.
Ενστικτωδώς, ένας παίκτης που έχει ήδη πάθει κράμπα στο παρελθόν τείνει να τεντώσει τον μυ προκειμένου να ανακουφιστεί.
Οι κράμπες εμφανίζονται συχνά και στα δύο άκρα και επηρεάζουν κυρίως τους μυς της γάμπας.
Ενστικτωδώς, ένας παίκτης που έχει ήδη πάθει κράμπα στο παρελθόν τείνει να τεντώσει τον μυ προκειμένου να ανακουφιστεί.
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ
Συνιστώνται όλοι οι ελιγμοί που μειώνουν τη νευρομυϊκή δραστηριότητα. Στο γήπεδο, η παθητική διάταση των μυών που υποφέρουν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική. Άλλες παρεμβάσεις που πρέπει να εφαρμοστούν (ακόμη και αργότερα) είναι η θεραπεία με βαθύ μασάζ, η εφαρμογή πάγου και η αποθεραπεία με νερό με αργές κινήσεις.
Ορισμένοι συγγραφείς αναφέρουν ότι η κατάποση μπουκαλιών χυμού αγγουριού μπορεί να είναι ευεργετική για τις κράμπες, αν και ο λόγος που κρύβεται πίσω από αυτό είναι άγνωστος.
Εάν οι κράμπες είναι πολύ έντονες, ο παίκτης πρέπει να αντικατασταθεί, διότι υπάρχει κίνδυνος μυϊκού τραυματισμού.
ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΛΗΦΘΟΥΝ ΟΙ ΚΡΑΜΠΕΣ
Δεν υπάρχει ασφαλής απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Κάποιοι θα μπορούσαν να πουν ότι η διατήρηση μιας καλής φυσικής κατάστασης μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των κράμπες, αλλά η υπερπροπόνηση καθιστά λιγότερο αποτελεσματικό τον νευρομυϊκό μηχανισμό που εμποδίζει την υπερβολική μυϊκή συστολή.
