Διαχείριση διαπροσωπικού χώρου
Στόχος
|
Τα οφέλη από την κατάκτηση του χώρου μεταξύ του προπονητή και των παικτών του |
Σε ένα προηγούμενο άρθρο συζητήσαμε την εγγύτητα, που ορίζεται ως ο φυσικός χώρος που υπάρχει μεταξύ του προπονητή και των παικτών του. Έκανα μερικά πρακτικά παραδείγματα για να διακρίνω μεταξύ οικείας, προσωπικής, κοινωνικής και δημόσιας απόστασης (βλ. το άρθρο μας "Η σωστή απόσταση").
Σε αυτό το άρθρο θα επισημάνω τα οφέλη της σωστής διαχείρισης αυτού του χώρου. Είναι πάντα σημαντικό να τονίζουμε τα πλεονεκτήματα από κάτι (συμπεριφορά, επιλογή, δράση κ.λπ.), διότι αυτό μας παρακινεί να επιδιώξουμε τους στόχους μας ή/και να κάνουμε εκείνες τις αλλαγές που χρειαζόμαστε για να αυξήσουμε την αποτελεσματικότητά μας. Αυτό ισχύει για όλους: για μένα, για εσάς τους αναγνώστες που μπορείτε να αποφασίσετε στο τέλος της ανάγνωσής σας αν θα το αξιοποιήσετε αποτελεσματικά ή όχι, καθώς και για τους παίκτες σας από τους οποίους ζητάτε σκληρή δουλειά και αφοσίωση.
Θα ήθελα να σας συνοψίσω τα πολλά οφέλη της σωστής χρήσης του διαπροσωπικού χώρου:
- Δυνατότητα λήψης ανατροφοδότησης από τους παίκτες όταν είναι απαραίτητο,
- Βελτιστοποίηση του χρόνου: είδαμε ότι η διαφοροποίηση της απόστασης ανάλογα με την εξοικείωσή μας με τις προτάσεις μας αποφεύγει τη σπατάλη χρόνου, σε περίπτωση που πρέπει να επαναλάβουμε ή να εξηγήσουμε ξανά την άσκηση,
- Η φωνή φτάνει σωστά και μπορεί να διαμορφωθεί ανάλογα με τις ανάγκες,
- Βελτιώνει την προσοχή και μειώνει τους περισπασμούς,
- Η υιοθέτηση μιας οικείας ή προσωπικής απόστασης αυξάνει τη συναισθηματική εμπλοκή, η οποία βοηθά στη σύνδεση με τους παίκτες,
- Διαχείριση των δυσλειτουργικών δυναμικών της ομάδας, για παράδειγμα περιορίζοντας την κοροϊδία σε περίπτωση λάθους ενός παίκτη,
- Αύξηση της αντιλαμβανόμενης αποτελεσματικότητας της ομάδας και βελτίωση της ατομικής αυτοαποτελεσματικότητας: Θα σας ζητήσω να φανταστείτε τι μπορεί να σκέφτονται μακροπρόθεσμα οι παίκτες μιας ομάδας όταν ακούνε έναν συμπαίκτη τους να τον μαλώνουν αδιάκοπα κατά τη διάρκεια της προπόνησης και στη συνέχεια να πρέπει να του πασάρουν την μπάλα κατά τη διάρκεια του αγώνα. Θα τον εμπιστεύονταν; Θα του πίστευαν κάποια ικανότητα ή επάρκεια; Θα αισθάνονταν ότι όλα τα μέλη της ομάδας είναι εξίσου ή τουλάχιστον δυνητικά ικανά; Καθόλου! Γι' αυτό είναι σημαντικό να διαχειρίζεστε σωστά τα λάθη ή τις δύσκολες στιγμές των νεαρών παικτών, υιοθετώντας επίσης τη "σωστή απόσταση", ώστε να μην αισθάνονται ότι κρίνονται και ότι δεν είναι ικανοί;
- Όλοι οι παίκτες αντιλαμβάνονται ότι βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο, διότι αισθάνονται ότι τους αντιμετωπίζουν ισότιμα: Αυτό συμβαίνει όταν διατηρώ μια κοινωνική ή δημόσια απόσταση, καθώς και όταν επιλέγω μια προσωπική ή οικεία απόσταση, την οποία επιλέγω να υιοθετήσω με όλους τους παίκτες σε διαφορετικές στιγμές, ανάλογα με τις συγκεκριμένες ανάγκες (διόρθωση, υποστήριξη, αντιπαράθεση δύο παικτών),
- Διαχείριση του ατόμου στην ομάδα και της ομάδας ως σύνολο ατόμων.
Τα οφέλη είναι πολλά, τα απαρίθμησα με τυχαία σειρά, έτσι ώστε όλα να δικαιολογούν την προσοχή που πρέπει να δίνουμε στην τήρηση της "σωστής απόστασης".
Εν κατακλείδι, σας καλώ να κάνετε μια τελευταία σκέψη: όταν ενεργούμε ως προπονητές, συχνά ανησυχούμε περισσότερο για την τήρηση της σωστής απόστασης των γονέων από εμάς και τους παίκτες μας (τα παιδιά τους!) και ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι να τηρούμε πρώτα εμείς όλες αυτές τις προφυλάξεις.
