Διάρκεια προσοχής
Αυτό το άρθρο εισάγει την έννοια της διάρκειας προσοχής και παρουσιάζει τα κύρια χαρακτηριστικά της. |
Εάν ο στόχος κάθε προπονητή ποδοσφαίρου νέων είναι να αναθρέψει παίκτες που μπορούν να γίνουν αθλητές υψηλού επιπέδου στο μέλλον, αυτή η ικανότητα πρέπει να εκπαιδευτεί. Η επιστημονική έρευνα για άλλη μια φορά μας λέει ότι η ικανότητα προσοχής μπορεί να εκπαιδευτεί και να βελτιωθεί.
Κάθε καλός προπονητής θα πρέπει να γνωρίζει ποια είναι τα χαρακτηριστικά της προσοχής, πώς να την εκπαιδεύσει και πώς να βελτιώσει τις γνωστικές διαδικασίες και στρατηγικές για να ενισχύσει και να διατηρήσει την προσοχή των παικτών σε υψηλά επίπεδα.
Παρόλο που αυτό το άρθρο έχει πρακτικό σκοπό, είναι απαραίτητο να παρουσιάσουμε αυτή την έννοια θεωρητικά.
Η προσοχή είναι μια γνωστική διαδικασία με περιορισμένη χωρητικότητα, τόσο για την ποσότητα των πληροφοριών που μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία όσο και για τη διάρκειά τους. Αυτό συμβαίνει επειδή είναι μια διαδικασία που συνδέεται με τις δεξιότητες μνήμης και είναι επιρρεπής στην κόπωση.
Attention has also a variable capacity so it varies in intensity throughout a task or in different situations. This depends on inputs, obkectives and fatigue.
- διάχυτη προσοχή,
- επιλεκτική προσοχή,
- εστίαση.
Η διάχυτη (ή κατανεμημένη) προσοχή επιτρέπει σε ένα άτομο να δέχεται περισσότερα ερεθίσματα ταυτόχρονα. Για παράδειγμα, ένας παίκτης μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο και κοιτάζει γύρω του ό,τι μπορεί να δει: γκολ, αντιπάλους, συμπαίκτες, γρασίδι, κοινό...
Η επιλεκτική προσοχή επιτρέπει το φιλτράρισμα ορισμένων ερεθισμάτων, αφήνοντας πίσω τα άσχετα: ένας παίκτης που δεν ακούει τους υποστηρικτές αλλά παραμένει συγκεντρωμένος στη δράση.
Εστίαση είναι όταν η προσοχή συγκεντρώνεται σε ένα μόνο γεγονός ή μια συγκεκριμένη περίπτωση και αποκλείει όλα τα άλλα: για παράδειγμα, ένας παίκτης που πρέπει να εκτελέσει ένα πέναλτι.
Αν αυτό το γενικό επίπεδο ενεργοποίησης (διέγερση) με κάνει να είμαι συγκεντρωμένος και σε εγρήγορση, όσο πιο εύκολο είναι ένα έργο, τόσο περισσότερο θα χρειάζομαι υψηλότερη διέγερση: αυτό αποδεικνύεται από όλες τις φορές που ένα παιδί πιστεύει ότι ένα έργο θα είναι εύκολο και δεν δεσμεύεται και στη συνέχεια αποτυγχάνει- ή, με ένα διαφορετικό παράδειγμα, μια ομάδα είναι σίγουρη ότι ο επόμενος αγώνας θα είναι εύκολος, οπότε η στάση της είναι χωρίς κίνητρο και στη συνέχεια η απόδοσή της είναι κατώτερη των προσδοκιών.